WIERSZE KAROLA WOJTYŁY - CZ. 2
***(To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią)
To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią
Do tego poranka zimą.
Tyle lat już wierzyłeś, wiedziałeś na pewno,
A jednak nie możesz wyjść z podziwu.
Pochylony nad lampą, w snopie światła wysoko związanym
Nie podnosząc swej twarzy, bo po co –
- I już nie wiesz, czy tam, tam daleko widziany,
Czy tu w głębi zamkniętych oczu –
Jest tam. A tutaj nie ma nic prócz drżenia,
Oprócz słów odszukanych z nicości –
Ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia,
Które będzie całą treścią wieczności.
(fragment 2 części I "Wybrzeża pełne ciszy" utworu "Pieśń o Bogu ukrytym”)
Posłuchajmy.......